Są ich prawie 4 miliony
Data ogłoszenia założeń programowych nie jest przypadkowa, gdyż właśnie dziś swój protest w Sejmie wznowiły osoby z niepełnosprawnościami oraz ich opiekunowie, okupujący korytarze niższej izby polskiego parlamentu pod hasłem „Chcemy godnie żyć” (przypomnijmy w 2018 roku osoby niepełnosprawne i ich opiekunowie protestowali w tym samym miejscu od połowy kwietnia do końca maja, domagając się m.in. dodatkowych środków dla opiekunów i podniesienia renty socjalnej).
- W Polsce takie osoby i ich opiekunowie to 10% społeczeństwa, czyli prawie 4 miliony osób. To są nasze żony, matki, sąsiedzi - ludzie, którzy każdego dnia są obok nas i nikt im nie pomaga. (...) Pragniemy przypomnieć politykom obecnej władzy, że Polska nie jest tylko w Warszawie czy Krakowie, jest też tu, w Gostyniu. Polska jest w małych i średnich miejscowościach, na wsiach, to tam jest pełno problemów, których nikt nie chce rozwiązywać - mówi Mateusz Mucha, reprezentujący Polskę 2050 na terenie powiatu gostyńskiego.
DALSZA CZĘŚĆ ARTYKUŁU POD ZDJĘCIEM - KLIKNIJ, żeby PRZECZYTAĆ FOTOREPORTAŻ
ZOBACZ TAKŻE: 
System jest "represyjny" i wymaga zmian
Według słów polityków ugrupowania postulaty programu „Pełnoprawni. Podmiotowi. Obecni” mają wpłynąć na sytuację osób z niepełnosprawnościami i ich opiekunów zarówno na poziomie krajowym, jak i samorządowym. Te pierwsze mają dotyczyć m.in. zmiany porządku prawnego na rzecz tej grupy osób, zwiększenia możliwości podjęcia pracy, ale także podniesienia świadomości wśród pozostałej części społeczeństwa w tym temacie.
- W 2014 roku Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, na mocy którego opiekujący się osobą z niepełnosprawnością, która nabyła tę niepełnosprawność po 18. roku życia, ma otrzymywać świadczenie pielęgnacyjne takie samo, jak opiekun osoby, która przykładowo z niepełnosprawnością się urodziła. Ten wyrok nie został jeszcze wykonany i to są skandaliczne zaniechania - tłumaczy Barbara Oliwiecka.
Partia Szymona Hołowni postuluje także zmiany w systemie orzecznictwa, który w opinii jej członków ma charakter „represyjny” w stosunku do osób z niepełnosprawnościami.
- Nie może być takiej sytuacji, że co dwa lata osoba z Zespołem Downa musi zjawić się na komisji, żeby uzyskać nowe orzeczenie albo osoba, która w danym momencie ma chorobę w remisji, znamy takie przypadki chorujących na mukowiscydozę, którzy akurat czują się w danym momencie lepiej i boją się, że nie otrzymają kolejnego świadczenia. To trzeba zmienić, żeby ci ludzie mieli poczucie godności, że są traktowani podmiotowo - dodaje radna Rady Miasta Kalisza.
One wiedzą najlepiej, o czym mowa
Skoro mowa już o godności, to w tym kontekście ugrupowanie wychodzi z hasłem „Godność to praca, bo praca daje niezależność”. W tej kwestii członkowie partii chcą takiej zmiany prawa, aby „opiekunowie, którzy chodzą do pracy, nie mieli zabieranego świadczenia pielęgnacyjnego”, które od 1 stycznia 2023 roku wynosi 2.458 złotych.
- Możliwość pracy jest jedną z najważniejszych rzeczy, która musi się zmienić, ponieważ na chwilę obecną wyżyć za niecałe dwa i pół tysiąca złotych mając pod opieką osobę niepełnosprawną, jest rzeczą niemalże niemożliwą. (...) Konstytucja zapewnia nam prawo do pracy, prawo międzynarodowe też je nam gwarantuje, a w Polsce tego prawa nie mamy. Albo inaczej: mamy, ale nawet jak pójdę do pracy, to tak nie będzie mnie stać na życie, ponieważ ceny usług opiekuńczych w Polsce bez asystentury ustawowej są tak drogie, że nawet dwie pensje by nie wystarczyły, żeby takiego asystenta opłacić - opowiada Natalia Małyszka-Łukomska, organizatorka protestu w ramach Ruchu 2119 (tyle złotych w zeszłym roku wynosiło świadczenie opiekuńcze), a prywatnie mama 2,5-letniej Michaliny z chorobą nadnerczy oraz żona Filipa cierpiącego na dystrofię mięśni.
Również Justyna Majewska, mama 16-letniego Filipa, zwraca uwagę na znaczenie pracy w życiu takich osób, jak ona.
- Ja akurat pracuję i dla mnie celem było, żeby pogodzić się z całą niepełnosprawnością syna, ale też zachować coś dla siebie. Żeby móc wyjść do ludzi, porozmawianie z innym dorosłem. (...) Wiem, że nie zawsze ta praca jest możliwa, gdyż różne są niepełnosprawności. (...) Jednocześnie spotykałam się z opiniami: „No jak to - tu świadczenie, do tego jeszcze wypłata”. Wtedy pytam takiego rozmówcę: Czy zamienisz się z takim rodzicem? Wejdziesz w jego buty? - dopowiada osoba opiekująca się osobą z niepełnosprawnością.
Zespoły interwencyjne w DPS-ach oraz świadczenie przywracające
Z kolei w umożliwieniu podjęcia pracy, a tym samym zwiększeniu odsetka osób z niepełnosprawnościami, które są zdolne do zarobienia na swoje utrzymanie, mają pomóc postulowane przez partię Polską 2050 zmiany i wsparcie systemu asystentury.
- Obecnie jest on w Polsce bardzo wyrywkowy: ktoś ma asystenta przez dwa lata, musi składać kolejne wnioski, uruchamiane są kolejne programy i jest na przykład kilka miesięcy bez takiego wsparcia. W jednostkach samorządu terytorialnego proponujemy asystenta pracodawcy, który byłby odpowiedzialny za stwarzanie warunków pracy i pomaganie w łączeniu dwóch światów: zawodowego z edukacją osób z niepełnosprawnościami - deklaruje B. Oliwiecka.
I wreszcie na koniec politycy proponują utworzenie w domach pomocy społecznej zespołów interwencyjnych, które miałby w sytuacjach kryzysowych (na przykład konieczność przejścia operacji przez opiekuna) przejmować na ten czas opiekę nad osobą z niepełnosprawnością.
- Bardzo ważne jest też świadczenie przywracające: jeżeli kobieta przez całe swoje życie opiekuje się synem, mężem z niepełnosprawnością i niestety zdarza się, że ta osoba odejdzie, to ZUS rozlicza świadczenie pielęgnacyjne co do dnia łącznie z tym, że każe zwracać pieniądze, bo osoba żyła niepełny miesiąc. To jest nieludzkie, tacy opiekunowie powinni mieć przyznane świadczenie przywracające do momentu, kiedy będą mogły ponownie wrócić na rynek pracy. To się nazywa szacunek dla nich - podają członkowie ugrupowania Szymona Hołowni.
"Ktoś może powiedzieć, że wielcy politycy będą huśtawki stawiać w Gostyniu?"
Natomiast na naszym lokalnym „podwórku” partia Polska 2050 chce się zająć: likwidacją barier architektonicznych w miejscach publicznych, zabezpieczeniem odpowiedniej liczby miejsc parkingowych dla osób z niepełnosprawnościami, przewijaków dla osób niesamodzielnych oraz integracją społeczną od najmłodszych lat.
- Dlatego też w ciągu najbliższych dni złożymy wniosek na ręce przewodniczące Rady Miejskiej w Gostyniu o powstanie placu zabaw przystosowanego dla dzieci z niepełnosprawnościami. Ktoś może powiedzieć, że wielcy politycy będą huśtawki stawiać w Gostyniu? Naszym zdaniem to jest właśnie to inne myślenie o polityce: dla kogoś to jest nic, a dla tych dzieciaków poczuć się częścią jednej wielkiej rodziny, to jest czasami wszystko. I z takim pierwszym pomysłem tutaj na terenie powiatu gostyńskiego wychodzimy - deklaruje Mateusz Mucha.
KLIKNIJ ZDJĘCIE, żeby PRZECZYTAĆ REPORTAŻ
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.