Po raz kolejny na łamach "Życia" wspominamy osoby z terenu naszego powiatu, które odeszły w minionym roku. Pamiętamy o nich, bowiem poprzez swoją działalność zapisały się w pamięci różnych osób. 1 listopada to doskonały moment, żeby ich sylwetki przypomnieć. Wspominamy ich jako zaangażowanych społeczników, postacie znane, osoby kochane i lubiane...
Artykuł opublikowany w numerze 45/2014 Życia Gostynia
Odeszły od nas 873 osoby
Gmina Gostyń
Maria Kaczmarek
(1960-2014)
Nauczycielka, dyrektor Szkoły Podstawowej nr 5 w Gostyniu oraz społecznik.
Urodziła się 24 lutego 1960 roku w Gostyniu, gdzie w 1979 r. ukończyła naukę w liceum ogólnokształcącym. Studiowała w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze na Wydziale Pedagogicznym i w 1983 r. uzyskała dyplom magistra wychowania przedszkolnego. Po studiach 1 września 1983 r. rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej nr 1 im. Czarnego Legionu w Gostyniu, gdzie od 1 września 1991 r. do 31 sierpnia 1992r. pełniła funkcję zastępcy dyrektora. 1 września 1993 roku rozpoczęła pracę w Szkole Podstawowej nr 5 w Gostyniu, gdzie w roku 1995 została powołana na stanowisko wicedyrektora szkoły, a od 1 września 2004 r. pełniła funkcję dyrektora tej placówki. W latach 1998- 2002 Maria Kaczmarek była radną III kadencji Rady Miejskiej w Gostyniu. Za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Była ekspertem z listy Ministra Edukacji Narodowej wchodzącym w skład komisji kwalifikacyjnych lub egzaminacyjnych dla nauczycieli ubiegających się o awans zawodowy. W środowisku lokalnym dała się poznać jako społecznik i dobry organizator. Była inicjatorem budowy sali gimnastycznej w Szkole Podstawowej nr 5 w Gostyniu. Jako dyrektorka motywowała do działania zarówno pracowników szkoły, jak i jej uczniów. W pracy z dziećmi zawsze starała się wyrobić poczucie odpowiedzialności, estetyki, porządku, zdrowej ambicji oraz patriotyzmu. Zmarła w niedzielę 18 maja 2014 roku, po długiej chorobie.
Marian Rajewski
(1935-2014)
W czerwcu zmarł Marian Rajewski, były długoletni sołtys wsi Ostrowo. Miał 79 lat. Przyczyną śmierci była poważna choroba. Marian Rajewski od wielu lat cieszył się dużym zaufaniem lokalnej społeczności. Decyzją mieszkańców Ostrowa przez 40 lat nieprzerwanie pełnił funkcję sołtysa tej wsi. Ostatnią swoją kadencję zakończył w roku 2010.
Wiktoria Michalska
(1910-2014)
Pani Wiktoria była najstarszą mieszkanką Gostynia. Wiktoria Michalska, z domu Walasiak, urodziła się 14 grudnia 1910 roku w Duisburgu (Niemcy). Rodzice wrócili do Polski po I wojnie światowej wraz z armią generała Józefa Hallera. Ślub z Franciszkiem Michalskim zawarła w 1934 roku w Strzelcach Wielkich. Mieszkała wówczas w Piaskach. Po zawarciu małżeństwa Michalscy przeprowadzili się do Zaborówca k. Wijewa, gdzie pan Franciszek pracował w straży granicznej. Po wybuchu II wojny światowej pani Wiktoria przeprowadziła się do swoich rodziców i zamieszkała w Piaskach. Mąż zaginął w 1939 roku w tajemniczych okolicznościach, podczas powrotu do Piasków.
Po wojnie pani Wiktoria prowadziła gospodarstwo domowe, opiekowała się chorą matką, wychowywała córkę. Mieszkała w Piaskach, Bodzewie i w Dusinie, zanim w 1980 roku przeprowadziła się do Gostynia. Zmarła 25 września.
Gmina Piaski
ks. Tadeusz Badura COr.
(1943 - 2014)
Kapłan Kongregacji Oratorium Św. Filipa Neri na Świętej Górze. Urodził się 22 sierpnia 1943 r. w Brudzewicach niedaleko Sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej w opoczyńskim, gdzie kustoszami są Księża Filipini. Ukończył gostyńskie liceum i wstąpił do Kongregacji na Świętej Górze. Przyjął święcenia kapłańskie 4 czerwca 1967 r. w Tarnowie. Następnie służył jako kapłan na Świętej Górze skąd został oddelegowany do pracy w Poznaniu, gdzie Filipini ze Świętej Góry zostali skierowani przez arcybiskupa Antoniego Baraniaka, aby tworzyć nową parafię pod wezwaniem NMP Matki Kościoła. W latach 1989- 1997 ks. Tadeusz pełnił funkcję proboszcza. Po powrocie na Świętą Górę ks. Tadeusz został kapelanem Sióstr Służebniczek przy kaplicy i klasztorze w Podrzeczu. Ostatnie lata służył szczególnie jako gorliwy spowiednik w Świętogórskim Sanktuarium. Zmarł 26 kwietnia 2014 r.
Roman Swęda
(1952-2014)
Przez dwie kadencje pełnił funkcję sołtysa Szelejewa Drugiego. Urodził się 12 kwietnia 1952 roku w Ostrowcu Świętokrzyskim. W 1974 roku rozpoczął staż w Stacji Hodowli Roślin Szelejewo. Potem pracował w SHR. W 1975 roku zawarł związek małżeński z mieszkanką Szelejewa i tym samym pozostał na zawsze w gminie Piaski.
Gmina Pępowo
Stanisław Sroka
(1941-2014)
Wybitny regionalista, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych w Grabonogu, inicjator i założyciel Muzeum i Stowarzyszenia im. Bł. Edmunda Bojanowskiego. Przyczynił się do rozwoju szkoły i podniesienia poziomu jej pracy. Zapoczątkował i rozwinął współpracę ze szkołami rolniczymi w Belgii, Holandii, Luksemburgu i Niemczech, umożliwiając uczniom szkoły odbywanie praktyk śródrocznych i wakacyjnych w Holandii. Gromadził bogate zbiory muzealne związane z historią regionu i historii rolnictwa. Propagował dzieła prof. Stanisława Helsztyńskiego oraz inicjował organizację corocznej imprezy sportowej “Bieg im. Bł. Edmunda Bojanowskiego”. Za swoją długoletnią pracę, promowanie i dbałość o kulturę wsi polskiej, uratowanie przed zniszczeniem i gromadzenie pamiątek po błogosławionym Edmundzie Bojanowskim oraz przywracanie pamięci o działalności błogosławionego otrzymał statuetkę “Edmund 2013”. Stanisław Sroka urodził się 12 września 1941 r. w Woli Malowanej w powiecie Radomsko. Był absolwentem Akademii Rolniczej we Wrocławiu, doktorem zootechniki, nauczycielem.
Marianna Małecka z Siedlca
(1913 –2013)
Urodziła się w Roszkowie koło Miejskiej Górki. Wraz z czterema braćmi i jedną siostrą wychowywała się w gospodarstwie rolnym. Gdy skończyła ponad 20 lat wyszła za mąż i przeprowadziła się do Magdalenek. Później wraz z rodziną trafiła na tzw. Resztówkę (siedleckie czworaki na granicy z Babkowicami). Później przeprowadziła się do domu w centrum Siedlca. Urodziła dziewięcioro dzieci. Jej mąż pracował w Państwowym Gospodarstwie Rolnym. Ona czasem tam też dorabia, ale głównie zajmowała się dziećmi. Pani Marianna była jedną z najstarszych mieszkanek gminy. Dożyła setnych urodzin.
Stefania Antkowiak
(1935 – 2014)
Urodziła się w Ludwinowie. Była długoletnią pracownicą, najpierw Gromadzkiej Rady Narodowej oraz Powiatowej Rady Narodowej w Gostyniu, a potem Urzędu Gminy w Pępowie. Pracowała w Urzędzie Stanu Cywilnego, a później już do emerytury jako sekretarka.
Wacław Pierzchlewicz
(1929 – 2013)
Mieszkał w Pępowie. Był zasłużonym chórzystą Pępowskiego Chóru Continuo, do którego należał przez wiele lat. Wspólnie z kolegami uświetniali swoimi występami uroczystości gminne i inne imprezy. – Odkąd jestem w chórze, a więc od 55 lat, pamiętam, że pan Wacław też był. Śpiewał też w chórze „Wanda”. Brał udział w zajęciach do momentu, gdy tylko zdrowie mu na to pozwalało – wyjaśnia chórzystka Maria Jeżyk. Pan Wacław pracował w Stadninie Koni Pępowo.
Gmina Krobia
Józef Szczepaniak
(1933-2014)
Urodził się w Krobi i całe swoje życie społeczne, zawodowe oraz rodzinne związał z Ziemią Krobską. Okres okupacji niemieckiej przeżył na rodzinnej ziemi razem z rodzicami. Był harcerzem ZHP, w lipcu 1947 r. został zaprzysiężony jako członek organizacji antykomunistycznej Armia Krajowa "Zawisza", gdzie przyjął pseudonim "Zgrany". Był dowódcą sekcji w Krobi. Za tę działalność, jako siedemnastoletni chłopiec został skazany na osiem lat pozbawienia wolności. Karę odbył we Wronkach, wyszedł po 6 latach. Przez wiele lat był też prześladowany przez reżim komunistyczny - nie pozwolono mu na kontynuowanie nauki, zdobycie zatrudnienia. Zawsze wierny swoim ideałom, mimo wielu trudności, po przejęciu warsztatu kowalskiego od swojego ojca, rozwinął działalność rzemieślniczą. Solidną i fachową pracą oraz zaangażowaniem społecznym zdobył klientów oraz szacunek mieszkańców gminy Krobia i regionu. Od 1990 r. był członkiem Związku Więźniów Politycznych Okresu Stalinowskiego. Z jego inicjatywy w 1998 r. powstało Koło Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, którego został prezesem. Był zaangażowany również w opiekę nad Miejscami Pamięci Narodowej, był radnym Rady Miejskiej w Krobi w kadencji 2002-2006, oficerem Wojska Polskiego i Kawalerem Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski. W 2011 r. samorząd krobski przyznał mu tytuł "Zasłużony dla Gminy Krobia".
ojciec Augustyn Matysek OMI
(1931 - 2014)
Kapelan w Domu Opieki Społecznej w Chumiętkach. Urodził się 17 sierpnia 1931 r. w Radzionkowie na Śląsku. Od 1946 r. uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego w Lublińcu. We wrześniu 1950 r. rozpoczął nowicjat w Markowicach. Święcenia kapłańskie przyjął w 1956 r. Ojciec Augustyn pracował w wielu placówkach - w formacji, był przełożonym wspólnot domowych, proboszczem, ekonomem, kapelanem w klasztorze sióstr zakonnych i domu pogodnej starości. Był zakonnikiem o niespożytej energii, wielkiej aktywności, dobrym sercu i pełnym poświęcenia. Jego pierwszą placówką był Gorzów Wlkp., gdzie przez trzy lata był wikariuszem i ekonomem. W następnych latach (1961–1968) pracował w NSD w Markowicach, gdzie był ekonomem, wykładowcą w niższym seminarium i wychowawcą. Następne 10 lat (1969–1978) był przełożonym domu i proboszczem w Łebie. W 1978 r. przybył do domu i parafii oblackiej w Kędzierzyna, by tam przejąć obowiązki ekonoma i wikariusza w parafii. Od 1980 r., przez kolejnych pięć lat, był superiorem, proboszczem i kustoszem w sanktuarium w Kodniu. Od 1985 r. był superiorem, proboszczem i ekonomem w Smolanach, gdzie znajdował się dom postulatu dla kandydatów na braci zakonnych. W 1990 r. przybył do Katowic, gdzie prze dwa lata był kapelanem w klasztorze sióstr Elżbietanek. Od roku 2000 był kapelanem w Domu Opieki Społecznej w Chumiętkach. Zmarł 29 września 2014 r. w domu prowincjonalnym w Poznaniu, w 83 roku życia, 63 roku powołania zakonnego i 58 roku kapłaństwa.
Gmina Pogorzela
Andrzej Opaliński
(1952 – 2013)
Urodził się w Łodzi. Od 1986 roku był mieszkańcem Elżbietkowa. Mimo że nie był rodowitym mieszkańcem gminy Pogorzela, to od początku pojawienia się w niej, interesował się jej sprawami i chętnie dzielił swoimi pomysłami i zdolnościami. Malarz, rzeźbiarz i społecznik. Wykonał mnóstwo przepięknych prac, które zdobią wiele miejsc publicznych. Setki obrazów cieszą wzrok wielu kolekcjonerów jego pięknego malarstwa w kraju i za granicą. 23 kwietnia 2014 r. otrzymał pośmiertnie tytuł ,,Zasłużony dla gminy Pogorzela".
Henryk Walkiewicz
(1935 – 2014)
Wieloletni dyrektor szkoły w Pogorzeli. Urodził się w Nowym Mieście. Okupację przeżył z matką i rodzeństwem na wysiedleniu w Chromcu pod Książem. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości rodzina powróciła na własne gospodarstwo. W 1961 r. rozpoczął pracę jako nauczyciel matematyki w Szkole Podstawowej w Pogorzeli. W 1972 r. objął funkcję wicedyrektora, a w 1984 r. dyrektora tamtejszej placówki. Wieloletni działacz Związku Harcerstwa Polskiego. Pełnił funkcję w Hufcu Krotoszyn i Gostyń. Był członkiem i prezesem rady nadzorczej Banku Spółdzielczego w Pogorzeli oraz przewodniczącym Miejsko – Gminnej Komisji Wyborczej w wyborach do Parlamentu RP i Rad Nadzorczych. Był członkiem takich organizacji, jak: Towarzystwo Wiedzy Powszechnej, Towarzystwo Krzewienia Kultury Świeckiej. W latach 90 – tych współuczestniczył w reaktywacji Kurkowego Bractwa Strzeleckiego w Pogorzeli. Otrzymał m.in. następujące odznaczenia: Srebrny Krzyż Zasługi (1974), Złoty Krzyż Zasługi (1979), Polonia Restituta, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1991). Pozostanie w pamięci kilku pokoleń uczniów, jako wspaniały wychowawca oraz nauczyciel matematyki i fizyki.
Gmina Poniec
Jan Więcławski
(1922 - 2014)
Działacz społeczny gminy, czynnie uczestniczący w przygotowywaniu obchodów świąt narodowych. Od 1945 r. służył w Wojsku Polskim, w latach 1965 - 1972 pełnił funkcję przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej w Poniecu, w okresie od1974 do 1987 był naczelnikiem Ochotniczej Straży Pożarnej. Przez wiele lat kierował organizacją kombatancką określaną jako Związek Bojowników o Wolność i Demokrację, później nazwaną Związkiem Kombatantów i Byłych Więźniów Politycznych RP.
Feliks Musiołowski
(1923 - 2014)
Aktywny działacz spółdzielczy, strażacki i samorządowy Ponieca. W 1945, po ucieczce Niemców jako członek ochotniczej straży zajmował się zapewnieniem spokoju. Pełnił następujące funkcje: w latach 1945 - 1949 instruktora ZHP, w latach 1976 - 1979 prezesa Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska, w latach 1957 - 1987 prezesa OSP. W latach 90. był członkiem komitetu współpracy gminy Poniec z gminą Lienden w Holandii. Swoją wiedzą wsparł dr Grzegorza Wojciechowskiego w spisaniu "Dziejów Ponieca".
Weronika Dudek
(1912 - 2014)
Najstarsza mieszkanka gminy Poniec. Urodziła się 25 stycznia 1912 roku w Robczysku. Mieszkała w Poniecu od 1936 r. Przez 41 lat była żoną Ignacego Dudki. Do 80 roku życia czynna zawodowo. Pracowała w swoim sklepie pasmanteryjno-galanteryjnym. Dzięki długowieczności doczekała się sześcioro wnuków i dziewięcioro prawnuków. Zmarła w wielu 102 lat.
