Co sobotę, od wczesnych godzin rannych w Dalabuszkach, niedaleko Gostynia słychać nawoływanie psów. To znak, że ktoś się zbliża.
Są tutaj codziennie. Jedni częściej – inni rzadziej. Wyprowadzają, sprzątają, pielęgnują – niezastąpieni wolontariusze.
Kim są?
Pojawiają się na początku każdego roku szkolnego. Są to zazwyczaj uczniowie klas pierwszych, którzy tłumnie zgłaszają się do schroniska. Przechodzą szkolenie BHP, następnie podpisują umowę i zaczynają pracę. Zerwanie umowy nie niesie za sobą żadnych negatywnych skutków, jednak wolontariusz zobowiązuje się w niej pełnić należycie swoje obowiązki. - Wiadomo, że z tych 30 osób, które się zgłaszają we wrześniu, wytrwałych pozostaje 5 – 6, ale są to osoby, na których naprawdę można polegać. Są chętni do pracy, a ludzi dobrowolnie oddających swój czas wolny jest bardzo mało – mówi Honorata Kuc – Talaga - opiekun. Większość młodzieży pracującej w schronisku to uczniowie z Gimnazjum nr 1, a także młodsi ze Szkoły Podstawowej w Kunowie. Są to również uczniowie Zespołu Szkół Rolniczych w Grabonogu, Zespołu Szkół Zawodowych z Gostynia oraz osoby z Leszna, Kościana czy nawet Poznania. - Towarzyszą nam jeszcze od czasów schroniska w Gostyniu. Jest ich ok. 100. Rozbieżność wiekowa jest bardzo duża. Są to również starsi ludzie – dodaje Aleksandra Gerowska. Podstawowym obowiązkiem przyjaciół gostyńskiego stowarzyszenia jest wyprowadzanie psów na spacery. Pomagają przy karmieniu zwierząt, pilnują, czy w każdej misce znajduje się czysta woda oraz zajmują się pielęgnacją. Z olbrzymim zapałem wykonują wszystkie swoje obowiązki...
Więcej o wolontariuszach czytaj w bieżącym numerz "Życia"! (Ana)
{galeria 1648}
