Biskupiańskie zaręczyny. Pan młody przyjechał do panny młodej na koniu

W przypadku biskupiańskich zaręczyn wszystko odbywa się według określonego scenariusza.

I tak zgodnie z tradycją przyszły Pan Młody wyjeżdża z domu rodzinnego na koniu w towarzystwie drużby, dwóch poddrużbów i znajomych. Zanim wyruszy do swojej wybranki dostaje błogosławieństwo od rodziców.

W trakcie drogi kawalerowie śpiewają tradycyjne biskupiańskie piosenki. Po przyjeździe na miejsce Pan Młody razem ze swoim drużbą pukają batem biskupiańskim do drzwi wybranki (dla Michała tą jedyną jest Marta Drożdżyńska z Rokosowa). Drzwi otwierają rodzice przyszłej Panny Młodej i zapraszają gości do środka. Drużba zadaje pytanie zadaje pytanie, które w gwarze biskupiańskiej brzmi:

„Przezocni, drodzy rodzice. Słyszeliśmy na wschodzie o waszyj córki cnotach i urodzie. Przyjaciel mój..”

i następuje wskazanie na przyszłego Pana Młodego, który dalej mówi:

„Przybułym du wos drogo Pani matko i Panie ojcze, do nóg wum się pokłunić i prosić o rynke waszyj Marty”.

Rodzice przyszłej Panny Młodej pytają, czy dziewczyna wyraża zgodę na zaręczyny? Dziewczyna odpowiada „TAK”. Klęcząc Pan Młody podaje pierścionek swojej wybrance.

- Po wszystkim powinna odbyć się huczna impreza, ale niestety przez pandemię i z racji postu rodzice mojej narzeczonej, teraz mogę już tak o niej powiedzieć, zorganizowali poczęstunek - mówi Michał Chudy, którego rodzina jest na wskroś przesiąknięta folklorem spod znaku czepca i wołoszki. Świeżo upieczony pan młody jest m.in. członkiem Biskupiańskiego Zespołu Foklorystycznego z Domachowa i Okolic.

Jednak poza ograniczeniami, które wymusił reżim sanitarny wszystko odbyło się według kanonu ustalonego dla biskupiańkich zaręczyn, jak na dobre śrendziny przystało.