Odszedł Stanisław Sroka - wybitny nauczyciel, wieloletni dyrektor Zespołu Szkół Rolniczych w Grabonogu, społecznik, kontynuator pracy organicznej, inicjator i założyciel Muzeum i Stowarzyszenia im. Bł. Edmunda Bojanowskiego. Miał 73 lata. (1941 – 2014)
Wspomnienie opublikowane w nr 19/2014 „Życia Gostynia”.
Stanisław Sroka urodził się 12 września 1941 roku w Woli Malowanej w powiecie Radomsko. Szkołę średnią - Liceum Pedagogiczne im. Jana Władysława Dawida w Częstochowie ukończył 1 czerwca 1960 roku, po czym przeniósł się do Wrocławia. Tam kontynuował naukę na studiach wyższych na Wydziale Zootechnicznym Wyższej Szkoły Rolniczej, broniąc pracę magisterską: “Strawność i bilans azotu u świń żywionych różnymi mieszankami treściwymi”. Po zdaniu egzaminu magisterskiego, z wynikiem bardzo dobrym, 24 czerwca 1966 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera zootechniki.
Po studiach odbył roczny staż (1 października 1966 - 30 września 1967) w PGR Ślubów i Glinka w powiecie Góra Śląska. W Glince pracował również jako zootechnik (od 1 października do 31 grudnia 1967). W okresie od 1 marca do 31 sierpnia 1971 roku pełnił funkcję kierownika gospodarstwa w Zakładzie Rolnym w Tarpnie.
Pracę w Grabonogu rozpoczął 1 września 1971 roku, gdzie w 1974 został zastępcą dyrektora, a od września 1977 dyrektorem szkoły. W roku 1984 zasilił szeregi Rady Oświaty Rolniczej działającej przy Ministerstwie Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej. Stopień nauczyciela dyplomowanego uzyskał dwukrotnie: 14 października 1980 i 31 stycznia 2003 roku.
Przewód doktorski otworzył na Wydziale Zootechnicznym Akademii Rolniczej we Wrocławiu w dniu 26 maja 1986 roku. Rozprawę doktorską pod roboczym tytułem: „Choroby cieląt i ich wpływ na późniejszą użytkowość bydła” pisał pod kierunkiem dr hab. Tadeusza Szulca z Katedry Hodowli Bydła i Produkcji Mleka. Ostatecznie Stanisław Sroka, 6 czerwca 1988 roku podczas publicznej obrony dysertacji doktorskiej: “Analiza użytkowości jałowic i buhajków w zależności od chorób przebytych w okresie wychowu” uzyskał tytuł naukowy doktora nauk rolniczych w zakresie zootechniki. Nowatorskie podejście do tematu sprawiło, że rozprawa doktorska i jej obrona decyzją Rady Wydziału zostały wyróżnione.
W ciągu swojego życia Stanisław Sroka był także radnym Gminnej Rady Narodowej w Piaskach oraz Przewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lesznie.
Za wybitne osiągnięcia w pracy dydaktycznej i wychowawczej Stanisław Sroka otrzymał wiele nagród i wyróżnień. W roku 1976 Nagrodę Ministra Oświaty i Wychowania II Stopnia, a już w dwa lata później (1978) za udział w realizacji pracy dotyczącej opracowania koncepcji i przeprowadzenia eksperymentów w zakresie nowoczesnego systemu organizacji oświaty rolniczej Nagrodę I Stopnia Ministra Rolnictwa. Był także laureatem nagród: Ministra Rolnictwa (1996), Kuratora oświaty (1980, 1996), Wojewody (1992, 1998), Powiatu Gostyńskiego (1999, 2000, 2001). W roku 1985 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej.
W środowisku lokalnym dał się poznać jako społecznik i dobry organizator. Był prekursorem współpracy lokalnych szkół ze szkołami krajów Unii Europejskiej. Dzięki jego staraniom młodzież Zespołu Szkół Rolniczych, a później innych szkół regionu gostyńskiego mogła uczestniczyć w praktykach w Belgii, Holandii, Niemczech, Francji i Luksemburgu. Ponadto w latach osiemdziesiątych Stanisław Sroka zapoczątkował trwającą dziesięć lat współpracę ze Związkiem Rolników Bawarskich, którego przedstawicielem był Hans Koebl. W ramach tej współpracy około czterdziestu absolwentów ZSR Grabonóg rocznie, wyjeżdżało na roczne staże do gospodarstw bawarskich.
Z jego inicjatywy w Grabonogu działał Uniwersytet Ludowy, w ramach którego rolnicy poszerzali swoją fachową wiedzę spotykając się z pracownikami naukowymi wyższych uczelni. W grabonoskiej szkole, w latach osiemdziesiątych, powstała też jedna z pierwszych w kraju pracowni komputerowych.
Szczególnie znaczącym osiągnięciem był fakt ocalenia XVIII-wiecznego dworku w Grabonogu, który odrestaurowany staraniem Stanisława Sroki pełni dziś funkcję Muzeum im. bł. Edmunda Bojanowskiego. Nie bez znaczenia było też zaangażowanie w prace nad przyspieszeniem procesu beatyfikacyjnego Edmunda Bojanowskiego. Stanisław Sroka zapamiętany został jako popularyzator twórczości prof. Stanisława Helsztyńskiego. Z jego inicjatywy w Kosowie utworzono izbę pamięci poświęconą prof. Helsztyńskiemu, a w Grabonogu bibliotekę jego dzieł. Za te działania został pierwszym w Wielkopolsce laureatem Nagrody i Medalu Zygmunta Glogera (2006). Ponadto za działalność na rzecz rozwoju ruchu regionalnego w Wielkopolsce otrzymał nagrodę im. księdza dr Bolesława Domańskiego. Przyznaje ją od 1983 roku Katolickie Stowarzyszenie "Civitas Christiana". Warto wspomnieć także o przyznanym w 1997 roku prestiżowym Medalu „Ad perpetuam rei memoriam”.
Stanisław Sroka był autorem wielu opracowań i publikacji z dziedziny rolnictwa oraz historii regionu. Z jego inicjatywy rozpoczęło działalność Stowarzyszenie bł. Edmunda Bojanowskiego, które zajęło się popularyzowaniem historii regionu m. in. poprzez wydawanie „Grabonoskich Zapisków Regionalnych” oraz organizację sympozjów naukowych. Z jego inicjatywy wychodził także periodyk zajmujący się historią południowo-zachodniej Wielkopolski - „Przyjaciel Ludu”.
Będąc wieloletnim Dyrektorem Zespołu Szkół Rolniczych w Grabonogu dał się poznać jako człowiek, który potrafił motywować do działania zarówno pracowników szkoły, jak i jej uczniów. W pracy z młodzieżą zawsze starał się wyrobić poczucie odpowiedzialności, estetyki, porządku, zdrowej ambicji oraz patriotyzmu. Wyczulony na nierówności społeczne podjął starania o utworzenie w Grabonogu filii Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W ten sposób chciał ułatwić młodzieży rolniczej - której często nie było stać na studia w odległych ośrodkach akademickich – dostęp do edukacji na wyższym poziomie.
27 kwietnia 2014 roku odszedł od nas człowiek wielki, wybitny nauczyciel, dyrektor, społecznik, kontynuator pracy organicznej. Człowiek, który był dla nas nie tylko dyrektorem, ale przede wszystkim przyjacielem, ojcem, głową rodziny. Zawsze mogliśmy liczyć na dobre słowo, uśmiech… Takim zostanie zapamiętany…
Społeczność ZSR Grabonóg
