Jeszcze niecałe dwa dni i rozpoczną sie u nas upragnione ferie zimowe. Czas błogiego lenistwa, wspólnych wyjazdów i odpoczynku. Niestety, nie we wszystkich domach trwa gorączkowe pakowanie nart i ulubionego sprzętu elektronicznego. Część z dzieci zostaje na ferie w domu. Dobrze, gdy może wziąć udział w różnych zajęciach przygotowanych przez centra kultury czy inne podmioty. Zdarza się jednak coraz częściej, że rodzice są cały dzień w pracy, dziadkowie za daleko, a dziecko pozostaje... samo w domu.
Kiedy można pozostawić dziecko bez opieki?
O tym, w jakim wieku możemy pozostawić dziecko samo w domu, prawo mówi jasno:
- Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany. [Art. 106 Kodeksu wykroczeń].
Innymi słowy, pozostawienie bez pieczy dziecka do ukończenia przez nie 7 roku życia jest niezgodne z prawem... i co tu dużo mówić, nieodpowiedzialne. Tak małe dziecko nie ma zdolności reagowania w sytuacji zagrożenia, do rozpoznania i obronienia się przed niebezpieczeństwem. Koniec kropka.
Skąd więc przepis mówiący o opiece nad dzieckiem do 8 roku życia, na podstawie którego wielu rodziców mogło zostać z dziećmi w początkowym okresie pandemii? Tak stanowi prawo administracyjne i ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Jej zapisy brzmią następująco:
- Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza’’ (art. 32 ust. 1).
Można więc na tej podstawie wnioskować, że dziecko samo w domu może zostać dopiero od ukończonego 8. roku życia, nieprawdaż?
Co na to psychologia?
Litera prawa literą prawa, a każde dziecko jest inne. Nie oznacza to, że namawiamy was do pozostawienia w domu rezolutnego pięciolatka... Mowa raczej o górnej granicy. Są bowiem dziesięciolatki na wskroś samodzielne, są też trzynastolatki, dla których może to być spora trauma. Są dzieci w mieszkaniach, gdzie zawsze obok jest sąsiadka i są takie mieszkające w domu w sporej odległości od innych gospodarstw. Są wreszcie rodzice, którzy wszystko zbywają jednym "A co się może takiego stać?" i ci, którzy obawiają się niebezpieczeństw, wolą zapobiegać niż potem załamywać ręce.
– Dziecko nie powinno samo zostawać w domu co najmniej do dziesiątego roku życia - zgadzają sie znawcy dziecięcej psychiki. - Po dziesiątych urodzinach już może zostać, ale na krótko i pod warunkiem, że wie, gdzie są rodzice i w każdej chwili może do nich zadzwonić. Dobrze też, by miało zapisane numery telefonów do dziadków, zaprzyjaźnionych sąsiadów, telefony alarmowe na pogotowie i policję.
Najważniejsza jest gotowość psychiczna dziecka, przedyskutowanie wspólnie planu dnia i przećwiczenie reakcji na zagrożenia. Dobrze by było, żeby w sytuacji nagłej wasze dziecko miało plan awaryjny, np. gdy mama nie odbiera telefonu albo coś je niepokoi.
Policja doradza
Jeżeli jesteśmy pewni, że nasze dziecko powyżej 7 roku życia poradzi sobie z naszą nieobecnością w domu, powinniśmy ustalić parę zasad bezpieczeństwa. Komenda Powiatowa Policji w Gostyniu przygotowała krótka listę rad dla rodziców :
Gdy dziecko spędza w ferie w domu zapewnij mu miejsce do zabawy i:
- odpowiednio zabezpiecz instalację elektryczną, wodną i gazową, schowaj w lekarstwa, aby dziecko omyłkowo ich nie zażyło;
- zadbaj, by pod nieobecność domowników dziecko miało zapewnioną opiekę zaufanej osoby, albo poproś sąsiadów o zwrócenie uwagi na obcych, którzy pojawili się w pobliżu domu,
- zostaw w widocznym miejscu numery telefonów do siebie, dziadków czy innych zaufanych osób, a także numery alarmowe;
- przypomnij dziecku bezpieczne zasady korzystania z internetu,
- często dzwoń do domu, aby nie czuło się samotne;
- przypominaj dziecku, by zawsze zamykało drzwi od wewnątrz i nie wpuszczało do domu osób, których nie zna;
- zwróć uwagę, by nie podawało nikomu swojego adresu, nie opowiadało o wyposażeniu domu czy mieszkania, nie przyjmowało od obcych słodyczy, prezentów i kategorycznie odmawiało propozycji podwiezienia czy wizyty w mieszkaniu osoby nieznajomej;
- naucz dziecko, by zawsze dobrze chowało klucze do mieszkania i informowało, gdzie wychodzi, z kim i kiedy wróci;
- przypomnij dziecku, by poruszało się chodnikiem lub lewym poboczem drogi, przez jezdnię przechodziło wyłącznie w miejscach oznaczonych, a po zmroku nosiło odblaski.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.