Gostyński parkrun ma już 10 lat! Wyjątkowe urodziny odbyły się w lesie. Częstowano tortem i szampanem

Gostyń od dekady znajduje się na mapie parkrunowych lokalizacji. To duże osiągnięcie. W sumie w kraju wyznaczonych jest ponad 100 miejsc, gdzie co tydzień, w sobotni poranek, spotyka się lokalna społeczność, ceniąca aktywny sposób spędzania wolnego czasu. Podobnie, jak w Gostyniu, przychodzą, żeby biegać, maszerować - z kijami lub bez, truchtać lub spacerować na dystancie 5 km. Parkrun to bezpłatna inicjatywa, dla każdego - bez względu na wiek, kondycję czy umiejętności. Na trasie nie ma limitu czasu, każda osoba startująca może pokonać ją w dowolnym tempie. Na końcu stawki zawsze jest wolontariusz, który przekracza linię mety jako ostatni uczestnik.

"Nieważne, czy jesteś zawodowcem, entuzjastą zdrowego stylu życia, czy dopiero zaczynasz – dołącz do naszej wspólnej aktywności na świeżym powietrzu!" - promuje się Parkrun Gostyń.

Regularne spotkania uczą samodyscypliny, a pokonanie wyznaczonej trasy o poranku, jak mówią z doświadczenia gostyńscy uczestnicy, to zastrzyk pozytywnej energii na cały dzień.

Mile widziani są też wolontariusze i kibice.

 Przy stacji uzdatniania wody, w podgostyńskim lesie, w każdą sobotę lokalizacja oznaczana jest flagami z charakterystycznym logo. Tam, z dala od miejskiego zgiełku, znajdują się start i meta. Uczestników, którzy wyruszają na trasę dla przyjemności, a nie po to, by rywalizować, wita Maria Nowak - koordynatorka parkrun w Gostyniu.

Oznaczona trasa jest sprawdzana przez ochotników dzień wcześniej, co gwarantuje bezpieczne pokonanie jej w sobotę rano.

Urodzinowi goście na parkrun Gostyń

Z okazji  rocznicy lokalizację w Gostyniu odwiedziła koordynatorka parkrun na Wielkopolskę - Joanna Nowacka wraz z mężem Arturem. Pojawili się także inni goście: Adam z Jarocina, Marcin i Kuba z Dąbrówki, Sławek i Brygida z parkrun Jezioro  Swarzędzkie oraz Andrew z Kalifornii. Debiut na jubileuszowym starcie, czyli "pierwsze koty za płoty" mają za sobą: Kevin, Krzysztof, Blanka, Zosia. Wiele wskazuje na to, że tę przygodę będą kontynuować.

Uczta jubileuszowa, czyli coś dla podniebienia

Przez dekadę wiele się wydarzyło w gostyńskiej lokalizacji parkrun. Zmieniali się koordynatorzy, trasa też kilkakrotnie zmieniała przebieg, mieszkańcy zaangażowali się w utrzymanie lokalizacji  i udało się - spotkania lokalnych pasjonatów aktywnego spędzania czasu na świeżym powietrzu w podgostyńskim lesie wciąż są organizowane, czyli lokalizacja ma się całkiem dobrze. 

Cykliczne sobotnie spotkania organizowane są przez samych uczestników, przygotowania wspierają wolontariusze. Każdy może nim zostać - KLIK.

Parkrun jest bezpłatny, jednak wymagana jest wcześniejsza rejestracja KLIK, przed pierwszym startem. Każdy rejestrujący otrzymuje Indywidulany Kod Uczestnika. Rejestracja jest jednorazowa, tzn. po jej dokonaniu możesz wziąć udział w dowolnej liczbie spotkań parkrun w dowolnej lokalizacji w Polsce lub na świecie. Podczas parkrunu mierzony jest czas, a kod jest potrzebny do podania rezultatu uczestnika. 

Ma za sobą 454 edycje, 822 uczestników i 236 wolontariuszy

 Lokalizacja w Gostyniu może pochwalić się 822 uczestnikami. Aktualnie w grupie pozostało troje uczestników, którzy od dekady, co tydzień starają się wybiegać na pięciokilometrową trasę leśnym duktem.

Jak dziś wspominają początki swojej przygody z parkrunem?

- Byłem na pierwszym, inauguracyjnym spotkaniu. Dowiedziałem się z internetu, że w Gostyniu powstaje parkrunowa trasa. Wówczas pracowałem w Danii, wracałem do Polski. Zarejestrowałem się i przyszedłem. Uczestniczyłem przez pierwsze 3 tygodnie, później miałem 4 tygodnie przerwy, a następnie praktycznie przez cały rok rywalizowałem, żeby mieć I miejsce, najwięcej obecności. Opuściłem w ciągu roku może jeszcze 4 biegi. W pierwszym roku miałem bodajże ukończonych 46 biegów. Praktycznie co tydzień byłem na starcie - opowiada Dariusz Dzikowski. - Jeśli wyjeżdżam poza Gostyń i wiem, że będę przebywał w innym miejscu także przez weekend, w sobotę, to staram  się organizować pobyt tak, żeby trafić na jakąś parkrunową lokalizację w innej miejscowości - dodaje. 

Dlaczego Henrykowi czasami "serce się kroi"?

 - Kiedy dowiedziałem się o gostyńskiej lokalizacji, zarejestrowałem się i od dekady co sobotę, w miarę możliwości, staram się uczestniczyć w tych spotkaniach. Czegoś brakuje w tę sobotę, kiedy nie można pojawić się na starcie. Jednak też bywa tak, że „serce się kroi”, bo czasami w sobotę chciałoby się dłużej pospać, nie chce się wyjść z łóżka. Ale kiedy oglądam zdjęcia z kolejnej edycji i widzę tam znajomych, którzy się pojawili, to wtedy jestem zły na siebie, że nie było mnie z nimi. Żeby to naprawić, staram się przybywać cyklicznie. Mam ukończonych prawie 200 startów. Nie licząc covidowej przerwy, uczestniczyłem w co drugim spotkaniu. Atmosfera jest miła, rodzinna, chce się przychodzić, także dla zdrowia. Można potraktować to jako trening do większego wydarzenia sportowego. Dzięki tym biegom, podtrzymuję aktywność fizyczną - mówi Henryk Urbaniak.

Obaj uczestnicy zapewniają, że na lokalizacjach poza Gostyniem są rownież bardzo mile przyjmowani na parkrunowej trasie. Od gości, którzy zdecydowali się pokonać 5 km leśnym duktem w dniu urodzin, słychac było opinię, że trasa jest wymagająca - podbiegi, zakręty oraz inne "niespodzianki". 

- Owszem, jest wymagająca. Trzeba uważać na korzenie drzew na trasie. Widziałem nieraz, jak uczestnicy się potykali. Ale z drugiej strony nasza trasa jest piękna, niepowtarzalna, powiedziałbym, że jedyna w swoim rodzaju - stwierdził Darek Dzikowski.