- Celem projektu jest poszerzanie wiedzy wśród uczniów klas VII i VII szkół podstawowych, jako beneficjentów projektu, na temat placówek opiekuńczo-wychowawczych, w których możemy zamieszkać, jeśli uczymy się z dala - wyjaśnia Magdalena Pągowska, mieszkanka gminy Krobia, zaangażowana w projekt „Zwolnieni z dojazdu”.
Grupa uczniów finalizuje projekt "Zwolnieni z dojazdu"
Prócz niej, przedsięwzięcie - które właściwie jest na ostatniej prostej, między innymi na terenie powiatu gostyńskiego - realizuje jeszcze pięć osób: Piotr Żarczyński, Julia Gawrońska, Lena Nędza, Wiktoria Małczak oraz Jakub Łysikowski. Ci młodzi ludzie uczą się w różnych leszczyńskich szkołach ponadpodstawowych - liceach ogólnokształcących, technikach, jednocześnie mieszkają w tej samej bursie międzyszkolnej nr 1 i tworzą paczkę dobrych znajomych.
Nie tylko uczęszczamy do różnych szkół, ale też pochodzimy z różnych miejscowości - są wśród nas mieszkańcy m.in. powiatów: gostyńskiego, leszczyńskiego, wschowskiego i rawickiego - podkreślają młodzi ludzie.
Bardzo chcieli wziąć udział w olimpiadzie Zwolnieni z Teorii, robiąc projekt społeczny, dzięki któremu zdobyli doświadczenie w zarządzaniu i, którym można zabłysnąć podczas rozmów rekrutacyjnych. Zastanawiali się jednak nad tematem, ideą projektu oraz tym, do kogo miałby być skierowany.
Stwierdziliśmy, że skoro bardzo dobrze znamy życie w bursie, to dlaczego nie mielibyśmy pochwalić się tym, co mamy na co dzień - naszymi doświadczeniami - jako mieszkańcy. Postanowiliśmy, że będziemy opowiadać ósmoklasistom, którzy kończą "podstawówkę", jak funkcjonuje taka społeczność, bo jesteśmy w Lesznie mieszkańcami przyjezdnymi, czyli zwolnionymi z codziennego dojazdu do szkół - uzasadnia tematykę projektu Magda Pągowska.
Odwiedzali "podstawówki" i opowiadali o życiu w bursie
W ramach akcji paczka znajomych z leszczyńskiej bursy odwiedzaał szkoły podstawowe z okolic Leszna, gdzie prowadzili spotkania, w których uczestniczyli głównie uczniowie klas ósmych. Byli w sumie w 13 placówkach położonych w okolicy Leszna, zawitali też do niektórych "podstawówek" w powiecie gostyńskim. Tam spotykali się z młodzieżą, prowadzili rozmowy, rozdawali ulotki i plakaty, przygotowane specjalnie na potrzeby realizacji projektu.Podczas tych „wizytacji” okazało się, że niewielu uczniów szkół podstawowych, beneficjentów projektu, wie czym się różni internat od bursy, co więcej - nie są nawet świadomi, że w Lesznie istnieją takie placówki.
- Niedawno, zanim rozpoczęliśmy edukację w leszczyńskich szkołach ponadpodstawowych, sami byliśmy na miejscu młodszych od nas koleżanek i kolegów. Wiemy, jak do nich dotrzeć. Opowiadając o specyfice życia w bursie i internacie, próbowaliśmy uświadomić im, że nie należy bać się życia poza domem. Zamieszkanie w tego rodzaju placówkach opiekuńczo-wychowawczych usamodzielnia - nie ma obok rodziców, więc musimy sami organizować sobie życie codzienne. Integrujemy się, nawiązujemy znajomości, rozmawiamy o zainteresowaniach, o różnych szkołach, pomagamy sobie nawzajem w nauce - mówią młodzi mieszkańcy Międzyszkolnej Bursy nr 1 w Lesznie.
Uważają, że mieszkanie w bursie przygotowuje ich do życia studenckiego w akademiku.
Są oczywiście ograniczenia, jak długo możemy przebywać poza bursą, ale nie traktujemy tego jak coś złego, ale raczej jako zapewnienie bezpieczeństwa - podkreśla Julia Gawrońska z Borku Wlkp.
Zapewniają, że życie "internatowe" może być ciekawe, gdyż w bursach organizowane są różnego rodzaju zajęcia i warsztaty w świetlicy, która jest na miejscu.
- Często odwiedzają nas wolontariusze z zagranicy. To jest dobre, ponieważ możemy uczyć się w praktyce języka obcego - na zasadzie rozmowy. Mieliśmy warsztaty fotograficzne i plastyczne. Ponadto, obchodzimy Andrzejki, Dzień Dziecka. Gramy w tenisa stołowego. Na pewno nie nudzimy się - zapewniają uczniowie leszczyńskich szkół.
Podczas spotkań grupy projektowej z młodzieżą szkół podstawowych, najczęściej powtarzające się pytania ze strony słuchaczy dotyczyły polityki związanej z ciszą nocną, wyjściami poza budynek, ograniczeniami związanymi z korzystaniem z telefonów komórkowych. Padały też pytania dotyczące monitoringu budynku.
Ósmoklasistów interesowały też nasze relacje z wychowawcami i obowiązująca w tych placówkach dyscyplina. Mamy świetnych i wyrozumiałych wychowawców, możemy liczyć na ich pomoc w każdej chwili, nie są postrachem, raczej dbają o nasze bezpieczeństwo. Sprawdzają porządek, ale nie jest to rygorystyczna kontrola. Nie jesteśmy pozostawieni sami sobie w takiej placówce - przekonują autorzy projektu.
Po zakonczeniu projektu, młodzi ludzie zostają finalistami olimpiady i otrzymują międzynarodowy certyfikat z zarządzania projektami - wydany przez Project Management Institute ATP. PMI to prestiżowa instytucja zrzeszająca 500 tysięcy kierowników projektów z całego świata.
Najlepsze zespoły w Polsce, realizujące projekt społeczny, mogą rywalizować o “Wilki” - nagrody, które wręczają przedstawiciele władz państwowych i prezesi największych firm.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.