Hotele w dawnym Gostyniu - część 1. Zobacz, jak zmieniło się nasze miasto - zderzamy dawniej i dziś

Gostyń otrzymał takie prawa w roku 1525 od Zygmunta Starego i w 1666 roku od Jana Kazimierza. Pod koniec XVIII wieku liczba jarmarków wzrosła do ośmiu w roku, choć przyznać trzeba, iż żaden z nich nie odgrywał większej roli. Za każdym jednak razem do grodu nad Kanią przybywało co najmniej kilkadziesiąt osób, które szukało w mieście lub w jego pobliżu noclegu. Ilość przyjezdnych, którzy chcieli lub musieli przenocować w Gostyniu, była zapewne niewielka. Miasto było wówczas stosunkowo małym, prowincjonalnym ośrodkiem o lokalnym oddziaływaniu.

Stan ten zmienił się radykalnie w roku 1887, kiedy to Gostyń stał się siedzibą władz powiatowych. W roku następnym miasto uzyskało też połączenie kolejowe z Lesznem i Jarocinem. Wszystko to spowodowało, że pojawiło się zapotrzebowanie na miejsca noclegowe. Zaczęto zatem budować hotele. Nie wiemy, w jakiej kolejności one powstawały. Nie znamy też wszystkich ich właścicieli.

Hotel Poznański - Plac Karola Marcinkowskiego 10

Najstarsze gostyńskie zajazdy, jakie znamy z nazwy, to oberża "Pod złotym słońcem", zwana powszechnie „oberżą wędrusów” (działała z pewnością już w roku 1848, a oberżystą był tu Józef Jankowski), mieszcząca się przy dzisiejszej ulicy Jana Pawła II pod numerem 39 i oberża Jana Kuleszy, niegdyś kapitana wojsk napoleońskich i burmistrza Gostyniu. To właśnie tutaj w latach 1835-1841 odbywały się zebrania członków Kasyna Gostyńskiego. Budynek ten mieści się dziś przy Placu Karola Marcinkowskiego 10 (dawniej ul. Targowisko 10). Niestety, nie wiemy kiedy rozpoczęły one swoją działalność i kiedy zakończyły. Nie potrafimy też ustalić, czy były wówczas także inne zajazdy w Gostyniu. Na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XIX wieku wdowa po Janie Kuleszy wydzierżawiła dom Michałowi Jankiewiczowi, który niebawem otworzył tu Hotel Poznański. Działał on przez 5 lat - od 1861 do 1866 roku. W 1867 roku był własnością Tomasza Dzieciuchowicza. Hotel składał się z dwunastu pokoi i dwóch sal. Ponadto była tu stodoła i stajnie na 100 koni oraz 14 mórg gruntu wraz z łąkami.

Hotel Centralny - ul. Kolejowa  19

W roku 1899 oddano do użytku gmach przy ulicy Kolejowej 19. Ulokował się w nim Hotel Centralny. Wzniósł go Niemiec o nazwisku Sperling. Wcześniej mieściła się tutaj skromna oberża niemieckiego przedsiębiorcy budowlanego Schuberta. Zginął on tragicznie, zabity przez swego konia w stajni. Oberżę i plac odziedziczył zięć Sperling. Wzniósł okazały budynek, otwierając w nim nowocześnie urządzony hotel i oberżę. W krótkim czasie z braku powodzenia odsprzedał ją jednak Polakowi Adamowi Tomaszewskiemu. Ten niebawem zmarł po krótkiej chorobie, a wdowa sprzedała hotel Gotthardowi Muellerowi - handlarzowi koni, ożenionemu z Dźwikowską z Gostynia. W 1908 roku jego właścicielem został J. Świtała, który odkupił hotel od pani A. Schubert. W 1910 roku w lokalnej gazecie „Gostyner Kreisblatt” zamieścił ogłoszenie o chęci natychmiastowej sprzedaży hotelu. Najprawdopodobniej hotel funkcjonował do wybuchu I wojny światowej.

Hotel Czabajski - ul. 1 Maja 18

Z końcem wieku XIX wzniesiono okazały budynek przy dzisiejszej ulicy 1 Maja 18 (wcześniej Leszczyńska i św. Ducha). Z przeznaczeniem na Hotel Czabajski wybudował go Tomasz Czabajski. Nie udało się dotąd ustalić, jak długo go prowadził. Wiadomo jednakże, że jeszcze przed I wojną światową budynek wydzierżawił Władysław Jezierski. Obiekt funkcjonował najprawdopodobniej do 1918 roku.

Hotel Francuski - Plac Karola Marcinkowskiego 11

W czerwcu 1866 roku powstał zapewne najbardziej znany w Gostyniu Hotel Francuski. Mieścił się on przy ówczesnej ulicy Targowisko 11 (obecnie Plac Karola Marcinkowskiego 11). Otworzył go Michał Jankiewicz. Hotel działał do 1939 roku. W dwudziestoleciu międzywojennym prowadził go Kalikst Jankiewicz. Tutaj swoje miejsce spotkań miało wiele gostyńskich organizacji i stowarzyszeń, a sam właściciel był aktywnym członkiem wielu z nich.

żródło: Muzeum w Gostyniu